Góry Izerskie

Góry Izerskie to graniczne pasmo górskie położone w południowo-zachodniej części województwa dolnośląskiego, w Sudetach Zachodnich. Od zachodu granicę masywu wyznaczają Góry Łużyckie, a od północy Pogórze Izerskie. Wschodnią granicą Gór Izerskich jest pasmo Karkonoszy, a od południa czeska część gór obejmuje obszar pomiędzy miejscowościami Pěnčin i Liberec. Główny grzbiet zbudowany jest, w przeważającej części, ze skał metamorficznych (np.: łupki łyszczykowe, fyllity i gnejsy). Jedną z ciekawostek geologicznych tego terenu jest ciągnąca się przez ok. 10 km żyła kwarcu eksploatowana w kopalni „Stanisław” na Wysokim Grzbiecie. Góry Izerskie wyróżniają się łagodnymi partiami szczytowymi, w których próżno szukać wyraźnych kulminacji stożkowych. Płaskie wierzchowiny rozciągają się na wysokości ok. 900 – 1000 m n.p.m. i mają miejscami charakter podmokły, w wyniku czego tworzą się w nich liczne torfowiska. Najwyższą kulminacją całych gór jest leżąca w masywie Zielonej Kopy (Grzbiet Wysoki) Wysoka Kopa, wznosząca się na wysokość 1126 m n.p.m. Góry Izerskie to również idealne miejsce do wypoczynku. Gęsta sieć szlaków rowerowych i tras do biegów narciarskich powoduje, że tereny te stanowią idealną propozycję dla każdego aktywnego turysty o każdej porze roku.